Λένιν: Συμβουλές ενός θεατή

Συμβουλές ενός θεατή

Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ δημοσιεύει από σήμερα μια σειρά από άρθρα του Β. Ι. ΛΕΝΙΝ για την μαρξιστική διαπαιδαγώγηση των φίλων που ενδιαφέρονται για το ΜΑΡΞΙΣΜΟ. Το άρθρο αυτό γράφτηκε στις 8 Οκτωβρίου (21), 1917. Πρωτοδημοσιεύτηκε: 7 Νοεμβρίου 1920 Pravda αριθ. 250
Πηγή: Συλλεγμένα Έργα, Εκδότες Progress, Μόσχα, 1972, Αριθμ 26, Σελ. 149-178. Αγγλική Μετάφραση/Επιμέλεια: Yuri Sdobnikov και George Hanna, Επιμέλεια George Hanna. Copyleft: Διαδίκτιακό Αρχείο Β.Ι. Λένιν (http://www.marx.org) 2002.

Γράφω αυτές τις γραμμές στις 8 Οκτωβρίου και έχω λίγη ελπίδα ότι θα φθάσουν στους συντρόφους του Πέτρογκραντ την 9η. Είναι πιθανό ότι θα φθάσουν πολύ αργά, δεδομένου ότι το συνέδριο των βόρειων Σοβιετ έχει καθοριστεί για τις 10 Οκτωβρίου. Εντούτοις, θα προσπαθήσω να δώσω τις δικές μου "Συμβουλές ενός θεατή" σε περίπτωση που η πιθανή ενέργεια των εργατών και των στρατιωτών του Πέτρογκραντ και ολόκληρης της "περιοχής" θα πραγματοποιηθεί σύντομα αλλά δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα.

Είναι σαφές ότι όλη η δύναμη πρέπει να περάσει στα Σοβιετ. Πρέπει να είναι εξίσου αναμφισβήτητο για κάθε Μπολσεβίκο ότι η προλεταριακή επαναστατική δύναμη (ή Μπολσεβικική δύναμη -- που είναι τώρα το ένα και το αυτό πράγμα) εξασφαλίζει την υπέρτατη συμπάθεια και την ανεπιφύλακτη υποστήριξη όλων των εργαζόμενων και εκμεταλλευόμενων ανθρώπων σε όλον τον κόσμο γενικώς, στις εμπόλεμες χώρες συγκεκριμένα, και μεταξύ των Ρώσσων αγροτών ειδικά. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να παραμείνουμε επι μακρόν σε όλες αυτές τις πολύ καλά γνωστές και για πολύ καιρό καθιερωμένες αλήθειες.

Αυτό που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι κάτι που δεν είναι πιθανώς αρκετά σαφές σε όλους τους συντρόφους, δηλαδή, ότι στην πράξη η μεταφορά της δύναμης στα Σοβιετ τώρα σημαίνει ένοπλη εξέγερση. Αυτό θα φαινόταν προφανές, αλλά ο καθένας δεν έχει ή δεν δίνει σκέψεις για την ουσία του.Η αποκήρυξη της ένοπλης εξέγερσης τώρα θα σημαίνε αποκήρυξη του βασικού σύνθηματος του Μπολσεβικισμού (όλη η εξουσία στα Σοβιετ) και του προλεταριακού επαναστατικού διεθνισμού γενικώς.

Αλλά η ένοπλη εξέγερση είναι μια ειδική μορφή του πολιτικού αγώνα, ένα θέμα με ειδικούς νόμους στο οποίους πρέπει να δοθεί προσεκτική σκέψη .Ο Kάρλ Mάρξ εξέφρασε αυτήν την αλήθεια με αξιοπρόσεκτη διαύγεια όταν έγραψε ότι "η εξέγερση είναι μια τέχνη τόσο όσο και ο πόλεμος".

Από τους κύριους κανόνες αυτής της τέχνης,ο Mάρξ σημείωσε τους ακόλουθους:

(1) Μην παίζετε ποτέ με την εξέγερση, αλλά όταν την αρχίζεται να συνειδητοποιείται σταθερά ότι πρέπει να πάτε όλο τον δρόμο.

(2) Συγκεντρώστε μια μεγάλη ανωτερότητα δυνάμεων στο αποφασιστικό σημείο και στην αποφασιστική στιγμή, διαφορετικά ο εχθρός, που έχει το πλεονέκτημα της καλύτερης προετοιμασίας και οργάνωσης, θα καταστρέψει τους στασιαστές.

(3) Μόλις αρχίσει η εξέγερση, πρέπει να ενεργήσετε με τη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, και με όλα τα μέσα,χωρίς να αποτύχεται,περάστε στην επίθεση. "Η άμυνα είναι ο θάνατος κάθε ένοπλης εξέγερσης."

(4) Πρέπει να προσπαθήσετε να πιάσετε τον εχθρό στον ύπνο και να κυριέψετε τη στιγμή όταν διασκορπίζονται οι δυνάμεις του.

(5) Πρέπει να προσπαθήτε για καθημερινές επιτυχίες,οσο μικρές (κάποιος μπορεί να πει ανά ώρα, εάν είναι η περίπτωση μιας πόλης), και με κάθε κόστος να διατηρείτε την "ηθική ανωτερότητα".

O Mάρξ συνόψισε τα μαθήματα όλων των επαναστάσεων όσον αφορά την ένοπλη εξέγερση στις λέξεις "Danton, ο μεγαλύτερος κύριος της επαναστατικής πολιτικής που έχουμε γνωρίσει εως τώρα:de l'audace, de l'audace, encore de l'audace".[ Τόλμη, τόλμη και ξανά τόλμη]

Εφαρμοσμένο στη Ρωσία μέχρι και τον Οκτώβριο του 1917, αυτό σημαίνει: μια ταυτόχρονη επίθεση στο Πέτρογκραντ, τόσο ξαφνική και τόσο γρήγορη όσο το δυνατόν, που πρέπει χωρίς να αποτύχει να πραγματοποιηθεί και από μέσα και από έξω, από τους στρατώνες της εργατικής τάξης και από τη Φινλανδία, από το Revel και από την Kronstadt, μια επίθεση ολόκληρου του ναυτικού, η συγκέντρωση μιας γιγαντιαίας ανωτερότητας δυνάμεων πάνω από 15.000 ή 20.000 (ίσως και περισσότερο) της "φρουράς των αστών μας" (τα σχολεία των ανώτερων αξιωματικών), "οι Vendee στρατιώτες μας μας" (μέρος των Κοσσακων), κ.λπ....

Οι τρεις βασικές δυνάμεις μας -- ο στόλος, οι εργάτες, και οι μονάδες στρατού -- πρέπει να συνδυαστούν έτσι ώστε να κατακτήσουν χωρίς να αποτύχουν και να κρατήσουν με οποιοδήποτε κόστος : (α) το τηλεφωνικό κέντρο (β) το γραφείο τηλέγραφου (γ) τους σιδηροδρομικούς σταθμούς (δ) και προ πάντων, τις γέφυρες.

Τα πιο αποφασιστικά στοιχεία (οι "δυνάμεις κλονισμού μας" και οι νέοι εργάτες, καθώς επίσης και οι καλύτεροι από τους ναυτικούς) πρέπει να σχηματιστούν σε μικρά αποσπάσματα για να κατακτήσουν όλα τα πιο σημαντικά σημεία και για να συμμετάσχουν παντού σε όλες τις σημαντικές επιχειρήσεις, παραδείγματος χάριν: για να περικυκλώσουν και να απόκοψουν το Πέτρογκραντ για να το κατακτήσουν από μια συνδυασμένη επίθεση των ναυτικών, των εργατών, και των στρατιωτών -- ένα καθήκον που απαιτεί τέχνη και τριπλή τόλμη για να σχηματίστούν τα αποσπάσματα από τους καλύτερους εργάτες,οπλισμένους με τουφέκια και βόμβες, με σκοπό να επιτεθούν και να περικυκλώσουν τα "κέντρα" του εχθρού (τα σχολεία των ανώτερων αξιωματικών, το γραφείο τηλέγραφου, το τηλεφωνικό κέντρο, κ.λπ.).Το σύνθημα επαγρυπνισής τους πρέπει να είναι: "Καλύτερα θάνατος σε έναν άνδρα από το να αφήσει τον εχθρό να περάσει!"

Ας ελπίσουμε οτι αν η κίνηση αποφασιστεί,οι αρχηγοί θα εφαρμόσουν επιτυχώς τα μεγάλα διδάγματα του Danton και του Mάρξ.

Η επιτυχία και τις Ρώσικης και της παγκόσμιας επανάστασης εξαρτάται από την πάλη δύο ή τριών ημερών.